Ζώντας σ’ αυτόν τον κόσμο της ύλης, εστιάζουμε μεγάλο μέρος των προσπαθειών μας στη συγκέντρωση θησαυρών αυτού του κόσμου, όπως υλικό πλούτο, όνομα και φήμη και οικονομική ανεξαρτησία, καθώς πιστεύουμε ότι αυτά θα μας φέρουν ευτυχία. Ωστόσο, υπάρχει κάτι πολύ πιο πολύτιμο από οποιοδήποτε υλικό αγαθό και αυτό είναι ο χρόνος – ένα αγαθό που δεν μπορεί ούτε να αγοραστεί ούτε να σταματήσει.

Σε καθέναν μας έχει δοθεί ένας καθορισμένος χρόνος παραμονής πάνω στη Γη. Έχει δοθεί μια περιορισμένη διάρκεια ζωής, η οποία δεν μπορεί να παραταθεί. Με κάθε δευτερόλεπτο που περνά, πλησιάζουμε περισσότερο στην ώρα της αναχώρησης από αυτόν τον κόσμο. Γι’ αυτόν τον λόγο, είναι αναγκαίο να αξιοποιούμε με τον καλύτερο τρόπο τον χρόνο μας προκειμένου να εκπληρώσουμε τον σκοπό για τον οποίο σταλθήκαμε εδώ και αυτός ο σκοπός είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι ο εαυτός μας είναι μια ψυχή και ακόμα να επιτύχουμε τη συγχώνευση της ψυχής μας με τον Θεό.

Από τις 24 ώρες που δίνονται στον καθέναν μας κάθε ημέρα, ένας συγκεκριμένος αριθμός διατίθεται για να καλυφθούν οι ανάγκες του σώματος. Οι άγιοι μάς προτρέπουν να κοιτάζουμε Εσωτερικά και να αναλογιζόμαστε πώς χρησιμοποιούμε τον υπόλοιπο χρόνο μας. Αν τον ξοδεύουμε όλο σε ζητήματα του κόσμου, δεν κερδίζουμε στον πιο σημαντικό τομέα που είναι ο πνευματικός. Πρέπει να δώσουμε προτεραιότητα στους πνευματικούς μας στόχους. Χρειάζεται να αφιερώνουμε χρόνο και να καταβάλλουμε προσπάθεια, για να καθόμαστε σε διαλογισμό καθημερινά, ώστε να μπορούμε να συνδεόμαστε με την αγάπη και το Φως του Θεού, που τρέφει την ψυχή μας και τη βοηθά να προχωρήσει στις Εσωτερικές περιοχές. Όταν το κάνουμε αυτό, έχουμε την δυνατότητα να αξιοποιούμε τους πραγματικούς θησαυρούς που βρίσκονται μέσα μας.

Είμαστε όλοι εδώ για να γνωρίσουμε τον Θεό. Είναι απλώς θέμα τού πού εστιάζουμε την προσοχή μας και πώς χρησιμοποιούμε τον χρόνο μας. Όπως και με κάθε άλλη προσπάθεια στη ζωή, η πρόοδος στο Πνευματικό Μονοπάτι έρχεται με ειλικρινή προσπάθεια και σκληρή δουλειά. Όταν αφιερώνουμε χρόνο, μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι θα φτάσουμε στον στόχο μας.

IΤο να νιώθουμε ευτυχία όταν η ζωή μας πάει καλά και να παραπονιόμαστε ή να απογοητευόμαστε όταν δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες μας, είναι κομμάτι της ανθρώπινης φύσης. Σ’ αυτήν του την ομιλία, ο Σαντ Ραντζίντερ Σινγκ αναφέρθηκε στο πώς μπορούμε να ζήσουμε τη ζωή μας έτσι ώστε να είμαστε πάντα χαρούμενοι, ευγνώμονες και συγκεντρωμένοι στον σωστό στόχο.

Η ζωή όλων μας έχει τα πάνω και τα κάτω της. Ένα είναι σίγουρο, πως κάποιες ημέρες θα είναι ηλιόλουστες και κάποιες βροχερές. Πάντα το φως θα συνοδεύεται από σκοτάδι. Πάντα τα τριαντάφυλλα θα συνοδεύονται από αγκάθια. Αλλά, αν επιτρέψουμε στον εαυτό μας να επικεντρωθεί μόνο στα αρνητικά και να επηρεάζεται από τα πάνω και τα κάτω της ζωής, θα μας πνίξει η ταραχή, είπε ο πνευματικός Διδάσκαλος. Και όταν βρισκόμαστε σε αναταραχή, είναι πολύ δύσκολο να βρούμε τη γαλήνη μέσα μας και αυτό με τη σειρά του θα επηρεάζει τους διαλογισμούς και την πνευματική μας πρόοδο.

Οι Άγιοι και οι πνευματικοί Διδάσκαλοι μάς υπενθυμίζουν ότι τα σκαμπανεβάσματα που βιώνουμε είναι μέρος της ύπαρξής μας. Μας προτρέπουν, λοιπόν, να μην εστιαζόμαστε σ’ αυτό που θεωρούμε ότι λείπει ή δεν λειτουργεί στη ζωή μας και αντ’ αυτού, να ζούμε σύμφωνα με την αρχή τού – «Γενηθήτω το Θέλημά Σου». Αν, αντί να γκρινιάζουμε για ό,τι δεν πάει καλά, μάθουμε να εστιαζόμαστε σ’ όλες τις ευλογίες που έχουμε στη ζωή μας, σίγουρα θα συνειδητοποιήσουμε ότι τα «τριαντάφυλλα» της ζωής είναι πολύ περισσότερα από τα «αγκάθια». Κάνοντας αυτό, αναπτύσσουμε ευγνωμοσύνη για όλες τις ευλογίες που μας έχουν δοθεί στη ζωή μας και συνειδητοποιούμε ότι δεν γνωρίζουμε και πολύ τι είναι το καλύτερο για μας. Ο Θεός, από την άλλη, γνωρίζει το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον μας και αυτό που μας δίνει είναι πάντα το ωφελιμότερο για τη ζωή μας. Όταν ζούμε τη ζωή με ευγνωμοσύνη και εκτιμούμε όσα έχουμε, όταν βλέπουμε τα θετικά της και αφηνόμαστε στα χέρια του Θεού, ζούμε όπως θα ήθελε Εκείνος. Στη συνειδητοποίηση αυτή φτάνουμε, όταν βιώνουμε την παρουσία του Θεού στη ζωή μας μέσω του διαλογισμού.